Obrazy galeria Rak sutka Pageta choroba u kobiet mężczyzn dzieci niemowlaków seniorów zmiany na brodawce sutkowej. ZDJĘCIA zmiany na brodawce sutkowej JAK WYGLĄDA - ( JĄ ) Rak sutka Pageta OBJAWY SYMPTOMY ROZPOZNANIE GALERIA OBRAZÓW FOTO FORUM POMOC ON LINE, NAJNOWSZE INFORMACJE O CHOROBACH Rokowania raka zapalnego gruczołu piersiowego zależą od kilku czynników: umiejscowienia, stadium zaawansowania w momencie rozpoznania, reakcji na terapię, chorób towarzyszących i ogólnego stanu zdrowia kobiety. Rokowanie jest gorsze niż w innych typach nowotworu sutka i zazwyczaj określane jako niepomyślne. Istnieje kilka maści przeznaczonych do zwalczania zapalenia sutka u psów: żel traumatyczny, Phytoelita itp. Przed użyciem zaleca się skonsultowanie się z lekarzem weterynarii. Jeśli podejrzewa się zapalenie sutka u psa bez laktacji, wtedy zabandażuj sutki oraz założyć sterylny bandaż. Bandaż nakłada się dość ciasno, ale aby Obrazy galeria Rak sutka Pageta choroba u kobiet mężczyzn dzieci niemowlaków seniorów choroba pageta pierś. ZDJĘCIA choroba pageta pierś JAK WYGLĄDA - ( JĄ ) Rak sutka Pageta OBJAWY SYMPTOMY ROZPOZNANIE GALERIA OBRAZÓW FOTO FORUM POMOC ON LINE, NAJNOWSZE INFORMACJE O CHOROBACH Rak piersi to niekontrolowany wzrost nieprawidłowych komórek gruczołu sutkowego (piersi). Nowotwory występują najczęściej u starszych samic domowych, które nie były sterylizowane. Większość (80 do 90 procent) guzów sutka u kotów jest złośliwych (nowotworowych), podczas gdy 50 procent mas sutkowych u psów jest złośliwych. DIAGNOSTYKA OBRAZOWA RAKA SUTKA Tartar t.1_kurier0 • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! . Chłoniak u psa to złośliwy, rozsiany nowotwór, którego leczenie bywa trudne fizycznie dla psów oraz emocjonalnie dla opiekunów. Czy jest wyleczalny? Dowiedz się, jakie są rokowania, objawy oraz koszty leczenia chłoniaka u zwierząt domowych. Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów. Rodzaje nowotworów psów Nowotwory złośliwe a łagodne Nowotwory dzieli się zwykle na łagodne oraz złośliwe. Nowotwór złośliwy charakteryzuje się tym, iż wykazuje predyspozycje do przerzutów do kolejnych narządów. Cechuje je także: szybki wzrost, duże zróżnicowanie komórek nowotworowych, czy tendencja do wznowy. Określenie łagodny w medycynie weterynaryjnej stosuje się tymczasem do nazywania zmian nienowotworowych lub nowotworów, które najprawdopodobniej nie będą dawały przerzutów. Czy łagodne nowotwory są lepsze? Brak przerzutów to oczywiście dobra informacja, ale nawet takie guzy mogą powodować ból oraz dyskomfort u Twojego pupila, jeśli rozrastają się np. w pachwinach. Nowotwory lite oraz rozsiane Drugim ogólnym podziałem nowotworów jest podział na lite oraz rozsiane. Nowotwór lity ma postać guza. Jego lokalizacja jest zatem znana i ograniczona, gdy tymczasem rozsiany występuje np. we krwi. Chłoniak u psa oraz białaczka to przykłady nowotworów rozsianych, który uważamy za złośliwe. Chłoniak u psa - objawy oraz diagnostyka Chłoniak u psa jest stosunkowo częstym nowotworem i stanowi około 15-20% diagnoz chorób nowotworowych u tego gatunku. Najczęściej występuje u psów w wieku średnim lub starszym. Predysponowane wydają się rasy takie, jak: Golden Retriever, bokser, basset, bernardyn, Airedale Terrier oraz bulldog. Genetyczny czynnik w rozwoju choroby nie został jednak jednoznacznie potwierdzony. Do przyczyn chłoniaka zarówno u młodszego, jak i starego psa należy przypuszczalnie także stosowanie leków obniżających odporność, czy tło zakaźne. Chłoniaki u psów przebiegają z różnym stopniem nasilenia i mają odmienne rokowania. Wyróżnia się: Chłoniak wieloośrodkowy (układowy) - najczęstszy rodzaj chłoniaka psów. Podczas choroby zajęte są węzły chłonne w całym ciele czworonoga. Dochodzi także do powiększenia śledziony oraz wątroby. Chłoniak pokarmowy – ten rodzaj chłoniaka atakuje przewód pokarmowy psa. Chłoniak śródpiersia - rzadka postać choroby. Zajęte są węzły chłonne lub poza węzłowy -typ chłoniaka, który atakuje określony narząd poza układem limfatycznym. Jego lokalizacja to np. oczy, nerki, czy płuca. U psów z chłoniakiem wieloośrodkowym pierwszym objawem jest obrzęk węzłów chłonnych na szyi, w obrębie klatki piersiowej, pod pachami czy pod kolanami. Możesz go wyczuć pod skórą lub zauważyć podczas głaskania pupila. Zdarza się także, że zostaje wykryty podczas rutynowego badania fizykalnego np. przed szczepieniem. Większość zwierząt nie ma innych objawów w momencie postawienia diagnozy. Zdarza się jednak utrata masy ciała, czy ogólne osłabienie. Chłoniak przewodu pokarmowego powoduje natomiast objawy żołądkowo-jelitowe, co daje symptomy takie, jak wymioty, biegunka i spadek masy ciała. Jak poradzić sobie z chłoniakiem u psa, chłoniak u psa jako nowotwór zlośliwy, koszty leczenia chłoniaka u psa Zauważyłeś u swojego pupila powiększone węzły chłonne? Nie panikuj! Nie wszystkie psy z takimi symptomami mają chłoniaka. To także objaw infekcji lub chorób autoimmunologicznych. Najczęstszym testem stosowanym w diagnostyce chłoniaka jest aspiracja cienkoigłowa pobrana z węzłów chłonnych. Pobrany materiał jest następnie badany pod mikroskopem w poszukiwaniu dowodów na obecność komórek nowotworowych wskazujących na chłoniaka. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat tłuszczaka u psa? Ile żyje pies z chłoniakiem? Kilka słów o rokowaniach Jak wygląda leczenie psów z chłoniakiem? Chłoniaka leczy się chemioterapią. Lekarze weterynarii specjalizujący się onkologii mają do dyspozycji kilka procedur, które dobiera do indywidualnych potrzeb zwierzęcia oraz jego opiekunów. W ogólnym ujęciu psy tolerują chemioterapię lepiej niż ludzie. Twój pies raczej nie straci sierści. Najczęstsze skutki uboczne to: wymioty, biegunka i zmniejszony apetyt. Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi Jeśli lekarze uznają, że chemioterapia nie jest opcją leczenia ze względu na czynniki związane z pacjentem lub koszty leczenia ograniczające opiekunów, stosuje się leczenie sterydami. Nie wyleczy się w ten sposób choroby, ale zmniejsza objawy kliniczne. Przeciętnie psy z chłoniakiem, które nie otrzymują leczenia lub leczone są jedynie sterydami, mają średni czas przeżycia 4-6 tygodni od momentu postawienia diagnozy. Jest to jednak średnia, a psy bywają poddawane eutanazji lub umierają przed upływem czterech tygodni lub żyją dłużej. Jest to bardzo indywidualna kwestia. Jeżeli szukasz historii psów z chłoniakiem, poszukaj forum dla opiekunów. Średnia remisja po chemioterapii wynosi około 8-9 miesięcy. Niestety chłoniak nie jest naprawdę „wyleczalny”. Termin remisja używany jest do opisania tymczasowego ustąpienia objawów chłoniaka. Znów są to jednak dane statystyczne. Twój lekarz weterynarii może być w stanie dostarczyć Ci bardziej szczegółowych informacji na temat rokowania Twojego zwierzaka. Koszty leczenia chłoniaka oraz wspomaganie terapii dietą Koszty leczenia chłoniaka u psów są różne. Zależą one od stanu pacjenta, zastosowanych leków, a także miejscowości, czy specjalizacji lekarza prowadzącego leczenie. Przedyskutuj tę kwestię z lekarzem weterynarii prowadzącym leczenie Twojego pupila. Leczenie chorób nowotworowych można i powinno się wspierać odpowiednim żywieniem. Jest to temat, który w medycynie weterynaryjnej jest jednak poruszany stosunkowo rzadko, co warto zmienić. Konieczne wydaje się, by zwierzęta zachowały apetyt oraz właściwą masę ciała. Jedzenie dla psów z chorobami nowotworowymi powinno być wysokobiałkowe, wysokotłuszczowe i niskowęglowodanowe. Ich dieta powinna być wysokostrawna i dobra jakościowo o odpowiedniej zawartości przeciwutleniaczy i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Dieta może zostać dobrana do indywidualnych potrzeb czworonoga i chorób współistniejących do chłoniaka. W tym celu rozważ konsultacje z dietetykiem weterynaryjnym, który pomoże ci zadbać o zdrowe posiłki dla Twojego pupila. Tworzenie właściwego planu żywienia wymaga bowiem doświadczenia. Podawaj psu także probiotyki oraz suplementy diety wspierające układ odpornościowy wg zaleceń lekarza weterynarii. Pamiętaj, że każde niepokojące objawy należy konsultować z weterynarzem. Czasem problem okaże się błahy, a w innych przypadkach szybko wykryjesz niedoczynność tarczycy u psa lub usłyszysz diagnozę borelioza u psa. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 90,9% czytelników artykuł okazał się być pomocny Drgawki u psa, zwłaszcza w pełni zdrowego i w sile wieku, są czymś niepokojącym. Można opisać je jako niekontrolowane, nagłe ruchy wielu mięśni jednocześnie. Powodować może je wiele dolegliwości mniej lub bardziej niebezpiecznych dla życia pupila. Należy odróżniać je od dreszczy, czyli drżeń pojedynczych mięśni, które są całkiem normalne, gdy zwierzęciu jest zimno. Można je także zaobserwować podczas snu. Nie wymagają one interwencji weterynaryjnej – w przeciwieństwie do u psa są zawsze powodem do niepokoju. Warto wiedzieć, czego objawem są oraz jak pomóc zwierzęciu w czasie ich pies się trzęsie? Drgawki u psa nie są przypisane do jednej jednostki chorobowej. Mogą być wywołane przez wiele różnych czynników, niekoniecznie zagrażających życiu zwierzęcia. Konieczne jest jednak skonsultowanie się z lekarzem weterynarii, który wykluczy lub zdiagnozuje pewne to oznacza, kiedy pies się trzęsie? Drgawki mogą być objawem padaczki;zatrucia;choroby hormonalnej;spadku glukozy;niedokrwienia lub niedotlenienia mózgu;omdleń;zaburzeń także wystąpić u niektórych psów jako reakcja na podanie wideo: Nietypowe zwierzęta domoweNietypowe zwierzęta domoweJakie zwierzęta można trzymać w domu? Padaczka u psaJak wspomniano wcześniej, drgawki u psa mogą być spowodowane atakiem padaczkowym . Choroba ta dość często atakuje psa, a dokładniej mówiąc jego ośrodkowy układ nerwowy. Występować może bez jednoznacznej przyczyny lub na skutek zmian w mózgu, które powodowane mogą być przez uraz, zakażenie, a także chorobę nowotworową. Na padaczkę idiopatyczną narażone są w szczególności psy ras takich jak: owczarek collie, owczarek belgijski, owczarek niemiecki, labrador retriever, berneński pies pasterski, malamut, husky. Warto jednak zaznaczyć, że nie każdy atak drgawek stanowi podstawę do zdiagnozowania padaczki i podjęcia leczenia. Przesłanką do tego jest występowanie napadów częściej niż co 3–4 tygodnie, gdy pojawiają się serie napadów wielokrotnych oraz gdy atak drgawkowy ma miejsce do tygodnia od urazu. Najczęściej stosowane leczenie to leczenie objawowe przy użyciu leków przeciwdrgawkowych. Każdy przypadek drgawek powinien być jednak skonsultowany indywidualnie ze specjalistą – powyższy tekst nie powinien stanowić jedynej podstawy diagnozy. Atak właściwych drgawek u psa poprzedzony jest fazą zwiastującą. Cechuje ją nagła zmiana zachowania psa – podniecenie lub niepokój. Następnie pies przewraca się na bok, jego kończyny sztywnieją lub drgają, szczęki zaczynają kłapać, a szyja się wysuwa. Pies traci przytomność i pojawiają się drgawki całego ciała. W czasie ataku oczy psa mogą pozostać otwarte. Pojawić może się także ślinotok, chory pies może oddać bezwiednie kał lub mocz. Taki atak trwa kilka minut. Gdy pojawiają się drgawki u psa, należy położyć go w cichym i ciemnym miejscu. Należy ochronić jego głowę kocem, by uniknąć jej uszkodzenia. Warto też odsunąć wszelkie stoły, krzesła i inne meble, o które pupil może się uderzyć. W czasie ataku nie należy stymulować dodatkowo psa, ponieważ może doprowadzić to do hiperaktywności mózgu . Nie powinno się również dotykać i transportować zwierzęcia bez powodu. Konieczne jest to jednak, gdy atak trwa powyżej 10 minut. Wtedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii, który wykona szczegółowe badania kliniczne. Pozwolą one na poznanie przyczyn ataku, postawienie diagnozy i odpowiednio dobranie leczenie. Chory pies – objawy pozostałeJak rozpoznać, że pies jest chory? Drgawki u psa z reguły nie są jedynym objawem chorobowym, który się pojawia. Nierzadko chory pies się trzęsie i jest osowiały . Bardzo często zdarza się to podczas gorączki, która może być objawem infekcji bakteryjnej lub wirusowej, która rozwija się w organizmie pupila. Warto zaznaczyć, że wysoka gorączka u psa ma miejsce, gdy temperatura ciała wynosi powyżej 39,5℃. W takim wypadku należy zgłosić się do lekarza weterynarii, który zdiagnozuje psa oraz przepisze odpowiednie leki. Jeśli pies wymiotuje i się trzęsie, może to oznaczać, że zwierzę się zatruło np. toksycznymi dla niego roślinami, przyprawami czy produktami spożywczymi. Jeśli jesteśmy pewni, iż przyczyną zatrucia nie są środki silnie drażniące, żrące, to możemy podać samodzielnie psu roztwór z wody utlenionej (1–5 mililitrów na każdy kilogram masy ciała, ale nie więcej niż 50 mililitrów na zwierzę). Konieczne jest także wizyta u lekarza weterynarii, który zleci leczenie objawowe. Pozwoli ono zapobiec np. odwodnieniu. Do innych niepokojących objawów towarzyszącym drgawkom należeć mogą: dyszenie, kaszel, kichanie, światłowstręt. Zobacz także:Autor:Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: Oscar Wong/Getty Images Kastracja jest zabiegiem chirurgicznym, który lekarz weterynarii przeprowadza pod znieczuleniem ogólnym, czyli w pełnej narkozie. Podobnie jak w przypadku kotów, pewne wątpliwości budzi kwestia nazewnictwa. Zabieg psów nazywany jest bowiem kastracją, a suk – sterylizacją. Tymczasem obydwie płcie mogą być poddane każdemu z tych zabiegów. Chociaż zarówno kastracja, jak i sterylizacja mają na celu przeciwdziałanie rozmnażaniu się psów, w istocie polegają na czymś zupełnie innym. Sterylizacja jest podwiązaniem nasieniowodów lub jajowodów. Eliminuje więc zdolność prokreacyjną, jednak nie zapobiega nowotworom narządów rodnych ani cieczkom u suk. Kastracja psów obydwu płci polega tymczasem na chirurgicznym usunięciu jąder lub jajników i macicy. To nieco bardziej inwazyjny zabieg, który, wykonywany przez doświadczonego lekarza weterynarii, jest jednak bardzo bezpieczny. Kiedy najlepiej wykastrować psa? Wielu opiekunów psów zastanawia się, kiedy jest najlepszy moment na wykonanie zabiegu kastracji. W przeciwieństwie do kotów, u których coraz popularniejsza jest wczesna kastracja, w przypadku psów należy odczekać do osiągnięcia przez nie dojrzałości płciowej. Tyczy się to tak samo psów, jak i suczek. Kiedy psy osiągają dojrzałość płciową? W tym wypadku wiek to zdecydowanie nie wszystko. Wiele zależy również od wagi psa, jego wielkości, a nawet od rasy. Warto zwrócić uwagę na to, że psy większych ras dojrzewają dłużej. O dojrzałości płciowej zazwyczaj można mówić w okresie od siódmego do dwunastego miesiąca życia. Psy ras olbrzymich mogą jednak dojrzewać nawet około drugiego roku życia. Czy kastracja starego psa w ogóle wchodzi w grę? W przypadku psów dorosłych czy nawet starych to nie wiek ma kluczowe znaczenie, a stan zdrowia zwierzęcia. To właśnie problemy zdrowotne zwiększają prawdopodobieństwo ewentualnych powikłań w czasie i po zabiegu. Jednym słowem, zmniejszają jego bezpieczeństwo. Właśnie dlatego przed kastracją (podobnie zresztą jak przed każdym zabiegiem chirurgicznym, szczególnie w znieczuleniu ogólnym) należy wykonać wszystkie potrzebne badania przesiewowe. Czy zabieg kastracji psa jest bezpieczny? Kastracja jest zabiegiem chirurgicznym, który przeprowadza się w pełnej narkozie. Obciążona jest dokładnie takim samym ryzykiem, jak każdy tego typu zabieg. Zasadniczo może być przeprowadzona niemal w każdej lecznicy weterynaryjnej, jednak najlepiej wybierać taką, w której operacje wykonuje weterynarz ze specjalizacją w chirurgii. Kastracja psa – jakie badania trzeba przeprowadzić? Przed każdą kastracją należy przeprowadzić badania diagnostyczne. Zazwyczaj jest to kontrola parametrów wątrobowych i nerkowych oraz morfologia. W przypadku starych psów wskazane jest także przeprowadzenie badania echokardiograficznego, czyli echa serca. Jeżeli wyniki będą prawidłowe, nie ma żadnych przeciwwskazań do zabiegu. Jak przebiega kastracja psa? Kastracja samca jest zdecydowanie mniej inwazyjnym zabiegiem niż kastracja suczki. Pod narkozą lekarz przeprowadza niewielkie nacięcie moszny w celu usunięcia jąder. W przypadku suk usuwana jest cała macica razem z jajnikami. Dokonuje się więc histerektomii, do której potrzebne jest otwarcie jamy brzusznej. Rekonwalescencja po zabiegu kastracji Okres dochodzenia do siebie po kastracji może być bardzo indywidualny i zależy od osobniczych cech każdego psa. Przez kilka godzin po wybudzeniu się z narkozy pies jest oszołomiony i przez pierwszy dzień może wydawać ci się trochę ospały. Dopóki szwy nie zostaną zdjęte, warto zwracać uwagę na to, aby pies nie męczył się fizycznie. Ogranicz w tym czasie intensywne zabawy, które wymagają na przykład biegania za piłką czy skakania. Jeszcze dwa tygodnie po zdjęciu szwów dobrze jest unikać prowokowania gwałtownych ruchów. Unikanie forsownych spacerów i intensywnych zabaw powinno wystarczyć. Bardzo istotne jest pilnowanie, by pies nie wylizywał szwów. Może to doprowadzić do ich rozpulchniania, a nawet do rozchodzenia się rany. W przypadku samców konieczny może okazać się kołnierz, u samic natomiast najczęściej korzysta się ze specjalnych kubraczków, które wiązane są na plecach. Kastracja psa – za i przeciw Kastracja psów (zarówno samic, jak i samców) z jednej strony jest zalecana, z drugiej – budzi kontrowersje. Przeciwnicy tego zabiegu zwracają uwagę na długofalowe konsekwencje zdrowotne, zwolennicy zaś twierdzą, że są one tak rzadkie, że odradzanie kastracji jest bezsensowne, a nawet niemoralne. O kastracji dyskutuje się przede wszystkim w kontekście zapobiegania bezdomności zwierząt. Nawet w przypadku psów domowych uniknięcie wpadki podczas cieczki może być trudne, szczególnie u suczek, które zamieszkują domy z ogrodem. Niewykastrowane psy z kolei mogą mieć skłonności do ucieczek, podczas których zapładniają losowo wybrane suki. Nie bez znaczenia jest także fakt, że brak kastracji i regularne cieczki w większości przypadków doprowadzają do zachorowania suki na ropomacicze. Brak kastracji zwiększa także ryzyko raka sutka oraz guzów narządów rodnych. Można więc z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić, że jest to zabieg wart przeprowadzenia u psów nieprzeznaczonych do hodowli. Jeżeli stan zdrowia zwierzaka na to pozwala, warto go rozważyć. Zalety kastracji psa Regulowanie kwestii bezdomnościBrak ciąży urojonej u sukBrak cieczkiOgraniczenie popędu seksualnego samców i potencjalnych zachowań agresywnychRedukcja instynktów terytorialnychZapobieganie chorobom nowotworowym i ropomaciczu Ograniczenie ucieczek u psów Wady kastracji psa Ewentualne powikłania pooperacyjneWiększe ryzyko nowotworów prostaty Problemy z nietrzymaniem moczuSpowolnienie metabolizmu i ryzyko otyłości Ryzyko schorzeń układu kostnego Kastracja psa – cena Przed podjęciem decyzji o kastrowaniu psa opiekunowie często zastanawiają się nad kwestiami finansowymi. Odpowiedź na pytanie, ile kosztuje kastracja psa, nie jest łatwa, ponieważ na koszty wpływają różne kwestie. Wiele zależy od wagi zwierzaka oraz od wielkości miasta, w jakim znajduje się lecznica. Istotna jest także płeć. Wykastrowanie suki to zazwyczaj większy koszt niż kastracja psa. Koszt kastracji w średnim mieście wynosi od 250 do nawet 500 złotych. Pamiętaj jednak, że do kwoty zabiegu warto doliczyć koszty badań wykonywanych przed nim oraz wizyt kontrolnych i zdejmowania szwów. Zachowanie psa po kastracji Wielu opiekunów zastanawia się, czy wykastrowany pies zachowuje się tak samo jak przed zabiegiem. Istnieje kilka mitów związanych z tym, jak zmieniają się charaktery psów po pozbawieniu ich organów płciowych. Bardzo często zakłada się, że w przypadku psów kastracja jest idealnym rozwiązaniem na problemy z agresją. Sytuacja jest jednak o wiele bardziej złożona. Przyczyny agresji u psa są bardzo różne. Jeżeli wynika ona z nadmiaru testosteronu, kastracja faktycznie może pomóc. Jeżeli agresywne zachowania wynikają jednak z innych czynników – na przykład z lęku lub innych problemów behawioralnych – pies po kastracji raczej się nie zmieni. Co więcej – badania wykazały, że u psów lękliwych kastracja może wzmagać problemy, a nie je likwidować (1). Behawioryści zalecają więc wstrzymywanie się z zabiegiem u psów, które wymagają pracy nad pewnością siebie. Kastracja zdecydowanie może jednak powstrzymywać psy przed uciekaniem. Jeżeli twój psiak ma tendencję do wymykania się „na randki”, możesz mieć jako taką pewność, że te zachowania ustaną. Psy mogą stać się nieco bardziej ospałe i mniej skłonne do ruchu, co w połączeniu z wolniejszym metabolizmem często prowadzi do otyłości. Ważna jest więc dobra dieta i aktywizacja do zabaw oraz spacerów. Czy warto kastrować psa? W przypadku psów niehodowlanych, zdrowych i dojrzałych płciowo, które nie wykazują problemów z lękliwością, kastracja jest zabiegiem wysoce pożądanym. Przede wszystkim redukuje ona znacznie psią bezdomność, która jest współcześnie bardzo dużym problemem. Zalety zabiegu kastracji są bardzo przekonujące. Jest to operacja, która zapobiega ropomaciczu – chorobie, która zagraża życiu suki. Zwykle w momencie zachorowania i tak musi dojść do usunięcia macicy, a wówczas – ze względu na kondycję organizmu – zabieg jest dużo bardziej ryzykowny. Kastracja ogranicza także ryzyko zachorowania na raka sutka. W przypadku psów zabieg kastracji wpływa na ograniczenie zachowań seksualnych. Redukuje ucieczki, zmniejsza terytorialność i agresję na tle hormonalnym. Kastracja psa – jak zredukować ryzyko? Wiele osób zwraca uwagę na problemy zdrowotne, które długofalowo mogą pojawiać się na skutek kastracji. Aby im zapobiegać, warto przede wszystkim dokonać zabiegu w odpowiednim wieku. Kastracja psa już dojrzałego płciowo znacznie ogranicza późniejsze ryzyko. Zmniejszenie prawdopodobieństwa powikłań w trakcie zabiegu jest możliwe dzięki wykonaniu wszystkich potrzebnych badań. Warto także zgłosić się do doświadczonego lekarza weterynarii – najlepiej takiego, który posiada specjalizację w chirurgii. Chociaż kastracja psów jest nieco bardziej kontrowersyjnym tematem niż kastracja kotów, zdecydowanie warto wziąć ją pod uwagę. Jeżeli nie masz planów hodowlanych w stosunku do swojego psa, to niezależnie od jego płci rozważ kastrację. Pomożesz w ten sposób ograniczać bezdomność, a jednocześnie zadbasz o bezpieczeństwo swojego zwierzaka. (1) Deborah L. Duffy and James A. Serpell (2006, November). Non-reproductive effects of spaying and neutering on behavior in dogs. Proceedings of the Third International Symposium on Non-Surgical Contraceptive Methods for Pet Population Control. Alexandria, Virginia. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Bartosz Domagała ten tekst przeczytasz w 6 minut Nowotwór sutka to rak, który rozwija się z nabłonka przewodów lub zrazików gruczołu piersiowego i występuje najczęściej u kobiet między 40. a 70. rokiem życia. Wśród nowotworów sutka możemy wyróżnić te przedinwazyjne i inwazyjne. Rak sutka to początkowo niewielki guzek lub stwardnienie. Bardzo często kobiety wykrywają zmianę całkiem przypadkowo, np. przy myciu. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Nowotwory sutka - rodzaje Stopnie zaawansowania nowotworu sutka Czynniki predysponujące do powstawania nowotworu sutka Objawy nowotworu sutka Nowotwory sutka - rozpoznanie Leczenie raka sutka Czy można zapobiegać nowotworowi sutka? Nowotwory sutka - rodzaje Mówiąc o nowotworze sutka trzeba wspomnieć o podziale na zmiany łagodne oraz złośliwe. Rozróżnienie to zależy od naciekania raka na znajdujące się w pobliżu tkanki oraz tworzenia się przerzutów do odległych narządów. Według badań około 80 proc. wszystkich nowotworów powstających w okolicy piersi ma charakter łagodny (są to zwykle włókniaki). Natomiast 20 proc. podzielono na: 1. rak zapalny sutka - nie jest zlokalizowany w jednym konkretnym miejscu, ponieważ jego komórki rozprzestrzeniają się po całym gruczole, z tego powodu rozpoznanie jest znacznie utrudnione. Cechą charakterystyczną jest współistniejący stan zapalny atakujący cały narząd, który objawia się obrzękiem oraz zaczerwienieniem; 2. rak przewodowy sutka - swój początek bierze z nabłonka przewodów wyprowadzających gruczołów mlecznych. Rozrost komórek powoduje zatkanie światła przewodu oraz z czasem zatkanie okolicznych, co w konsekwencji hamuje prawidłowy odpływ wydzieliny gruczołowej i prowadzi do powstawania torbieli; 3. rak zrazikowy sutka - rozwija się z kolei z komórek, które produkują wydzielinę gruczołową. Lokalizacja tego nowotworu nie powoduje zastoju treści, dzięki czemu pierwsze symptomy raka pojawiają się znacznie później. Stopnie zaawansowania nowotworu sutka Istnieje również podział nowotworu sutka według stopnia zaawansowania występujących zmian. Zwykle wyróżnia się pięć stopni zaawansowania raka: 0 – inaczej rak w miejscu, rak in situ. To bardzo wczesne stadium raka, który nie zdążył się rozprzestrzenić poza miejsce powstawania i na nacieka sąsiadujących tkanek oraz nie powoduje przerzutów. Jego średnica jest mniejsza niż dwa centymetry. I – może to być nowotwór naciekający wyłącznie sąsiednie tkanki lub rak mniejszy niż dwa centymetry, ale nie dający przerzutów do sąsiadujących węzłów chłonnych. IIa – podobnie jak wyżej, średnica raka jest mniejsza niż 2 centymetry, ale niestety daje on przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych. Może to być również nowotwór większy niż dwa centymetry, ale nie większa niż pięć - nie dająca przerzutów. IIb – nowotwór zajmuje węzły chłonne i ma maksymalnie pięć centymetrów lub zmiana jest większa niż 5 cm, ale nie daje przerzutów na węzły chłonne. IIIa – średnica nowotworu jest większa niż pięć centymetrów, a dodatkowo występują przerzuty na węzłach chłonnych. Ponadto mogą to być nowotwory, które niezależnie od swojej średnicy atakują okoliczne węzły chłonne oraz otoczenie. IIIb – odpowiada rakowi zapalnemu IV – charakteryzuje się przerzutami to odległych części organizmu. Czynniki predysponujące do powstawania nowotworu sutka Podstawowymi czynniki zwiększającymi ryzyko powstawania raka sutka są: płeć żeńska - rak sutka pojawia się u kobiet w 99% przypadków (u mężczyzn ma o wiele gorsze rokowania); wiek - im kobieta jest starsza tym prawdopodobieństwo choroby jest większe, największy odsetek zachorowań odnotowuje się pomiędzy 50 a 70 rokiem życia; czynniki genetyczne - związane są z obecnością w organizmie genu BRCA1 oraz BRCA2, które sprzyjają rozwojowi raka sutka; pojawienie siępierwszej miesiączki przed ukończeniem 12. roku życia i zakończenie jej po 55 rż.; brak przebytych ciąż; inne dolegliwości nienowotworowe piersi; gęsta tkanka gruczołowa piersi; długotrwała ekspozycja na promieniowanie jonizujące. Chcesz się zbadać pod kątem obecności mutacji BRCA1 i BRCA2? Przejdź na Medonet Market i zamów wysyłkowe badanie genetyczne w kierunku ryzyka raka piersi i jajników. Istnieją również czynniki, które w mniejszym stopniu wpływają na powstawanie nowotworu sutka, np. stosowanie doustnej antykoncepcji, zaburzenia gospodarki hormonalnej, przyjmowanie hormonalnej terapii zastępczej, duża zawartość w diecie produktów wysokotłuszczowych, nadwaga, spożywanie w nadmiarze alkoholu oraz brak aktywności fizycznej. Objawy nowotworu sutka We wczesnym okresie rozwoju u większości pacjentów rak sutka przebiega bezobjawowo i nie istnieją symptomy, które mogą pozwolić na odróżnienie go od innych procesów rozrostowych. Po pewnym czasie stwardnienie lub guzek stają się wyraźniejsze. Są niebolesne, a ich powierzchnia jest nierówna. Wszelkie zmiany kształtu sutka, zaciągnięcie skóry bądź spłaszczenie brodawki oraz pojawienie się powiększonych węzłów chłonnych pachowych po stronie guza, mogą sugerować, że mamy do czynienia z zaawansowanym procesem nowotworowym. Pierwszy symptom, który się pojawia w przypadku nowotworu sutka to guzek w piersi wyczuwalny pod palcami. Zazwyczaj znajduje się on w górnym zewnętrznym kwadrancie piersi i jest bezbolesny. W przypadku zaawansowanej choroby skóra nad guzkiem może przypominać skórkę pomarańczową, czyli pojawiają się charakterystyczne dołki. Guzkowi mogą towarzyszyć dodatkowe objawy w postaci: powiększonych węzłów chłonnych (pod pachą, w okolicy nad lub pod obojczykiem); gorączki, bólu, obrzęku piersi, ogólnego osłabienia odpowiadającego poszczególnym stadiom choroby, u kobiet karmiących piersią pojawia się niechęć dziecka do ssania chorej piersi matki. Symptomy raka piersi w okolicy brodawki sutkowej często cechują się wyciekiem z brodawki sutkowej treści surowiczej lub surowiczo-krwistej i niekiedy wciągnięciem brodawki, ponadto pojawiają krostkowe zmiany, a w przypadku progresji nowotworowi sutka może towarzyszyć owrzodzenia i krwawienie. Wraz z rozwojem stopnia zaawansowania nowotworu i jego rozprzestrzenieniem pojawiają się symptomy ze strony narządów wewnętrznych, np. płuc czy drugiej piersi. Ponadto na skórze mogą wystąpić plamy przerzutowe oraz powiększające się owrzodzenie gruczołu. Istnieją skrajne przypadki, w których dochodzi do całkowitego zniszczenia gruczołu. Nowotwory sutka - rozpoznanie Najczęstszym objawem, z którym pacjenci zgłaszają się do lekarza jest wyczucie zmiany w obrębie piersi. Ten symptom stanowi podstawę do rozszerzenia diagnostyki o inne badania. Ważną rolę odgrywa wywiad lekarski z pacjentem oraz oczywiście badania obrazowe w postaci mammografii oraz USG. Należy wykonać oba, ponieważ zmiany rakowe mogą być widoczne tylko w jednym z nich. Na szczęście w Polsce kobiety, które ukończyły 50 rok życia objęte są bezpłatnym badaniem mammograficznym i konsultacją lekarską. Ma to związek z programem skriningowym raka sutka. Oprócz wyżej wymienionych badań wykonuje się również rezonans magnetyczny, który pomaga dokładnie analizować ujawnione wcześniej zmiany nowotworowe. Stuprocentową pewność co do charakteru zmiany można otrzymać po wykonaniu badania patomorfologicznego materiału uzyskane poprzez biopsję. Natomiast wśród badań dodatkowych, które pomagają ocenić ryzyko rozwoju zmiany wykonuje się badania genetyczne w kierunku nowotworu sutka. Pewne mutacje obecne w naszym organizmie mogą zwiększać ryzyko rozwoju choroby. Leczenie raka sutka Możliwości wyleczenia we wczesnym okresie choroby są całkowite. Dlatego każdy zauważony guzek w obrębie sutka trzeba koniecznie natychmiast pokazać lekarzowi chirurgowi. Kobiety powinny jednak wiedzieć, że oprócz raka istnieje wiele różnorodnych przyczyn tworzenia się zgrubień w sutkach. Jedynie lekarz może określić rodzaj choroby, zalecając niejednokrotnie biopsję aspiracyjną cienkoigłową lub gruboigłową pod kontrolą ultrasonograficzną i badanie cytologiczne materiału pobranego z chorobowo zmienionej tkanki w celu ustalenia charakteru guza bądź usunięcia w całości guzka i poddania go badaniu mikroskopowemu. Sprawdź też: Operacje oszczędzające piersi Czy można zapobiegać nowotworowi sutka? Każda kobieta powinna nauczyć się badać piersi, aby jakiekolwiek zauważone w nich zmiany niezwłocznie sygnalizować lekarzowi. Piersi należy badać regularnie samej co miesiąc. Najlepiej robić to pod koniec lub kilka dni po miesiączce. Lepiej zgłosić się niepotrzebnie do lekarza, niż dopuścić do rozwoju złośliwego nowotworu, którego leczenie w późnych okresach bywa bardzo trudne. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. nowotwory sutka nowotwory Bolesne sutki - jakie mogą być przyczyny tej przypadłości? Bolesne sutki to dość częsta przypadłość wśród kobiet ciężarnych lub w trakcie owulacji. Ból sutków może być także objawem różnych chorób. Co jest przyczyną... Odkryto wskaźnik przerzutów raka prostaty i sutka Zmniejszona aktywność genu kodującego białko o nazwie integryna alfa 2 jest wskaźnikiem powstawania przerzutów raka prostaty i piersi oraz złych rokowań dla... Szanse na profilaktyczną szczepionkę przeciw rakowi sutka Profilaktyczna szczepionka skutecznie zapobiega rozwojowi raka sutka u myszy - wynika z amerykańskich badań, o których informuje pismo Nature Medicine. Rak sutka Na sutku prawej piersi wykryłam guzka. Obserwuje tez wydzielinę z sutka, sutek jest chyba zaczerwieniony? Lek. Ewa Zarudzka Pięć nowotworów, na które Polki umierają najczęściej Każdego roku na świecie z powodu chorób nowotworowych umiera 8 mln osób. W Polsce rak zabija ponad 100 tysięcy pacjentów rocznie. Obok nowotworu piersi Polki... Zuzanna Opolska Rak jajnika - walka o życie w czasach pandemii. Statystyki i trudności diagnostyczne Świadomość raka jajnika w okresie pandemii COVID-19, która pochłonęła już wiele tysięcy ofiar, nabiera szczególnego znaczenia. - Epidemia jest groźna nie tylko... Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia Prezent na Dzień Matki. Pomysłowe podarunki dla zapominalskich Jeśli właśnie przypomnieliście sobie o Dniu Matki i wciąż nie macie pomysłu na podarunek, nic straconego. Oto kilka prezentów ostatniej szansy, które sprawią... Testy genetyczne na nowotwory piersi i jajników - kiedy wykonać i jakie przynoszą korzyści? Testy genetyczne wykonywane pod kątem nowotworów piersi i jajników pozwalają wykryć predyspozycje do zapadnięcia na te choroby. Profilaktyka jest kluczowa,... Marlena Kostyńska Raport: coraz więcej kobiet umiera na raka Choć rośnie wskaźnik przeżyć 5-letnich osób chorych na nowotwory, umiera na nie coraz więcej kobiet w średnim wieku – mówili specjaliści podczas konferencji... Rak jajnika - objawy, rokowania, przerzuty. Test ROMA Rak jajnika to podstępna choroba: tak długo nie daje żadnych objawów, że wykrywany bywa, kiedy leczenie jest już bardzo trudne. Dlatego tak ważna jest prawidłowa... PobierzRak sutka u kotek stanowi około 18% wszystkich nowotworów u samic tego gatunku. Najwięcej zachorowań obserwujemy w wieku 10 – 12 lat. Koty syjamskie i perskie są predysponowane do zachorowania w młodszym wieku, a niektóre badania pokazują, że u nich rozwijają się agresywniejsze formy tego nowotworu. Choroba ma prawie zawsze bardzo złośliwy charakter, który szybko daje przerzuty odległe – do regionalnych węzłów chłonnych, do płuc, opłucnej, wątroby, skóry i kości, jak również wznowy objawem choroby jest mały guzek podskórny w okolicy któregoś z sutków. Z czasem gdy guz powiększa się powoduje dyskomfort u zwierzęcia, okolica jest intensywnie wylizywana. Zmiana może przyjąć wygląd owrzodziałej, zaczerwienionej i tkliwej deformacji. Z czasem jak choroba postępuje zwierzę może stać się apatyczne. W przypadku zaawansowanej choroby może pojawić się forma leczenia jest usunięcie chirurgiczne, do którego kotka musi być dokładnie przebadana, aby zaplanować zakres operacji. Ze względu na znajomość natury nowotworów sutka u kotek nie ma potrzeby poprzedzać zabiegu biopsją. Aby zapewnić kotu jak najdłuższe życie i brak objawów choroby, leczenie należy podjąć jak najszybciej. Kotki z guzem o wielkości poniżej 2 cm mają średni czas przeżycia ponad 14 miesięcy, tymczasem kotki z guzem powyżej 3 cm zaledwie 4 – 5 miesięcy. Wiele czynników ustalanych przy badaniu histopatologicznym ma wpływ na rokowanie co do przebiegu choroby i dalszego leczenia. W uzasadnionych przypadkach po zabiegu podejmujemy terapię uzupełniającą – chemioterapię. Przed leczeniem pacjent musi zostać do niego profilaktyce tej choroby najważniejsza metodą jest wczesna sterylizacja nieprzeznaczonych do rozrodu kotek. Zabieg wykony w wieku 6 miesięcy, 12 miesięcy lub 24 miesięcy redukuje ryzyko rozwoju nowotworu odpowiednio o 91%, 86% i 11%. Jeśli się tego nie wykonana odpowiednio wcześnie, pozostają regularne samokontrole okolicy gruczołu mlekowego w trakcie codziennych pieszczot. Proszę nie bagatelizować nawet małej zmiany, ze względu na ponure statystyki tej powszechnej onkolog lek. wet. Jarosław Balcerzak

rak sutka u psa zdjęcia